Fotoğrafçılığa Nasıl Başladım?

Yazar: Ömer Uzun

Fotoğrafçılığa Başladığım Sene: 2004

Yıldız Teknik Üniversitesi

Fotoğrafçılık mesleğine ilk adımı atmam, liseden mezun olduktan sonra güzel sanatlar bölümünde okumaya karar vermemle başladı. O zaman tüm GSF (Güzel sanatlar fakültesi) ÖSS Puanı + Özel yetenek sınavları puanı toplamı ile öğrenci alıyordu. Özel yetenek sınavları için bir kaç yıl resim dersi aldım. 2004 yılında YTÜ (Yıldız Teknik Üniversitesi) Sanat ve Tasarım Fakültesinin 3 aşamalı olan (1. Genel kültür, 2. Resim sınavı, 3. Mülakat) özel yetenek sınavlarına girdim. YTÜ "Fotoğraf ve Video" bölümü toplam 15 kişi alıyordu. 2004’te ki sınavda 18. olarak 3. yedek listesinde kaldım ve o sene bölüme giremedim.

Erken Başlayan İş Hayatı

Yedeklerde şans aramaktansa bu mesleği yapan kişilerle tanışıp nasıl çalışmalar yaptıklarını görmek istedim. Aynı dönemde birbirinden farklı 2-3 reklam fotoğrafçısının yanında fotoğraf asistanlığına başladım. Çalıştığım ilk projeler "Endüstriyel fotoğraf" çekimleriydi. Ağır sanayide ya da fabrika gibi zorlu alanlarda çekimler yapıyorduk. Gittiğim çekimlerde soğuktan hasta olduğumu bilirim. Bir madeni yağ fabrikasında yaptığımız çekimden sonra yağlanan kıyafetimi çöpe attığımı bilirim. Buna rağmen "Endüstri" fotoğrafçılığını sevmesem de "Reklam/Tanıtım" fotoğrafçılığını sevmiştim. Aynı zamanlarda Reklam Prodüksiyon ve Özel efekt işleri yapan bir stüdyoda çalıştım. Kağan Buğra Hanoğlu'nun sahibi olduğu "Studio Flow" da bir kaç yıl çalışma fırsatım oldu.

Özel efekt, stüdyo

Stüdyo Flow reklamlar için model, mock-up, özel efekt ( bilgisayar desteği olmayan) gibi çalışmalar yapan bir stüdyoydu. Reklam çekimlerinde uygulanan bir çok hileyi burada görme fırsatım oldu. Artık bir çok insan tarafından bilinse de, reklam çekimlerinde süt yerine tutkal, çikolata yerine motor yağı kullanılıyordu. Çikolata parçası ya da buz küpünün gerçeği yerine maketi yapılıyordu. Böylece çekimi yapılacak ürünler saatlerce çekim ortamında erimeden kalabiliyordu. 2000'li yılların başı dijital fotoğraf makinalarının çok yeni olduğu yıllardı. 2004-2005 te hala orta format fotoğraf makinalarıyla 6x7 renkli dia filmlere çekim yapıyorduk. 2004-2005 yıllarında yaptığım asistanlık, çekimlerde kullandığımız fotoğraf makinaları bana bir sene sonra fotoğraf ve video bölümünü kazandıracaktı.

Üniversiteye Girmemi Sağlayan Fotoğraf Makinesi - 2005

mamiya orta format

2005 yılında tekrar YTÜ / Fotoğraf ve Video bölümü sınavlarına girdim. O yıl tek aşamalı bir sınav vardı. Ve sadece resim sınavıydı. 1 yıl boyunca fotoğraf asistanlığı yapıp, resim kursuna gidip, genel kültür ve mülakata hazırlanmıştım. Önceki sene mülakatta İstanbul Bienalinden bile sorular sorulduğu için gezmediğim sergi gitmediğim etkinlik kalmamıştı. Ayrıca 1 yıl boyunca fotoğraf çekmiştim. Mülakat için ciddi bir fotoğraf sunumu hazırlamıştım. Bu kadar çok şeye hazırlanıp tek bir sınavla okula girmek üzücüydü. Sadece tek bir sınav ve tek bir soru vardı.

2005 YTÜ Fotoğraf & Video Sınav Sorusu: “Bir fotoğraf makinesi resmi çizin”

Orta Format Kamera'nın Kerameti "Mamiya"

Dijital yaygınlaşmadan önce çalıştığım reklam fotoğrafçılarıyla sadece orta format ya da büyük format makinalarla 6x7 roll film çekiyorduk. 35 mm kamera kullanmazdık ! Çalıştığım 2 reklam fotoğrafçısın da orta format Mamiya RB ve RZ vardı. Ek olarak büyük format Cambo fotoğraf makinası vardı. Cambo kamera, orta format makinaya göre çizmesi daha zordu. Hiç düşünmeden orta format Mamiya R serisini çizdim.

otel çekim planı

İki makinanın çok büyük farkları yoktu, en azından resimde gösterilebilecek. Makinayı çizdim tripoda koydum. Makinadaki sedace kullananların bildiği özellikleri öne çıkardım. Merkezi obtüratörlü (enstantane objektif üzerinden) olduğu için senkron kablo girişi objektif üzerine takılı olarak çizdim. Tam puan alarak 2005 yılında Fotoğraf ve Video bölümüne 2. olarak girdim. Mimar Sinan Üniversitesi sadece "Fotoğraf" bölümü, YTÜ "Fotoğraf ve Video" olduğu için önceliğimi YTÜ den kullandım.

Fotoğraf Asistanlığı, Çıraklık mı Kölelik mi? 2004-2009

otel çekim planı

• Fotoğraf & Video Bölümü/Stüdyo Dersi Caroline Erel (2007) ————— • Fotoğraf Asistanlığı (2008)

Okula girmeden önce 2-3 Freelance reklam fotoğrafçısı ile çalıştım. Okulu kazandıktan sonrada asistanlığa bir kaç yıl daha devam etim. Okul ile birlikte yaptığım asistanlık deneyimi zaman içinde bana yaptığım seçimlerin ne kadar doğru olduğunu gösterdi. Okula girdiğim yıl olan 2005'te Şişli/Bomonti'de bulunan "PTS Yapım" adında bir reklam fotoğraf stüdyosunda çalıştım. Çalıştığım ilk 3 fotoğrafçı MSÜ (Mimar Sinan Üniversitesi) GSF "Fotoğraf" bölümündendi ve beni tanıştırdıkları arkadaşları da genelde fotoğraf bölümden arkadaşlarıydı. Bu yüzden sektörde tanıdığım ilk 5-10 Fotoğrafçı MSÜ "Fotoğraf bölümü" mezunu reklam fotoğrafçılarıydı. Sadece stüdyo fotoğrafçılığı yapan, moda fotoğrafçısı, mekan mimari fotoğrafçılığı yapan, otel/restoran ve yemek çekimi gibi farklı alanlarda okullu ve alaylı çok sayıda reklam fotoğrafçılarıyla çalıştım. Kendim aktif iş yapmaya başladığım döneme kadar toplam 15'in üstünde reklam fotoğrafçısına asistanlık yapma fırsatı buldum. Kimi fotoğrafçıyla 1 gün kimi fotoğrafçıyla birkaç yıl çalıştım. Bir dönem asistanlıkta çok vakit kaybettiğimi düşünüyordum ama geriye dönüp bakınca her çalıştığım kişiden olumlu olumsuz çok şey öğrendiğimi düşünüyorum.

Hem Okullu, Hem Alaylı

YTÜ Fotoğraf ve Video bölümünde, bölümdeki kıymetli hocalarımızın dışında, Caroline Erel gibi sektörde stüdyo ve reklam fotoğrafçılığı yapan ama üniversitede gelip ders veren, Erkan Umut gibi reklam ve sinema sektöründe görüntü yönetmenliği yapan bir çok hocamız vardı. Okul, asistanlıkla birlikte yapıldığında çok şey öğretiyor. - “Hocam şimdi bu bizim ne işimize yarayacak?” sorusu bir anlam buluyor. Okullu ya da alaylı bir çok fotoğrafçılar ile çalıştım. - “Alaylı mı? Okullu mu?“ sorusunun cevabı: ikisini de yapın kararı kendiniz verin. Ben her ikisini de yaptığım için çok mutluyum. 2004 te deneyerek başladığım zorlu ağır çekimlerinden sonra bu mesleği sevip okulunu okumaya karar verdim. Gene olsa aynı bölümü seçerdim. Çok insan tanıyorum ki istemedikleri okulları okuyor ya da istedikleri okulu okusalar da başka işlerde çalışıyorlar. Okudum bölümün, mesleğini yapmanın verdiği keyif gerçekten güzel. "Fotoğraf" değil 4 senelik "Fotoğraf ve Video" okuduğum için hem mutluyum hem de yaptığım işi gerçekten seviyorum.

yıldız teknik üniversitesi

YTÜ Ara Güler Sergisi

Görüntü Yönetmenliği Asistanlığı - 2008 Yılı

Fotoğraf ve video okuduğum dönemde, reklam ve sinema alanında çalışmak istiyordum. Çok kısa bir süre görüntü yönetmenliği (Director of photography) asistanlığı yaptım. Olcay Oğuz ve Andaç Şahan’ın ekibinde çalıştım. Bir çok görüntü yönetmeniyle çalışma fırsatım oldu.

görüntü yönetmenliği

• Olcay Oğuz - Veli Kuzlu (2008) ————— • Andaç Şahan / Maher Maleh (2008)

Şimdikinden farklı olarak 2008'de dijital değil / 35 mm film çekiliyordu. O yıllarda sinema sendikasının düzenlediği 12-16 saat gibi sınırlanmış çekim süreleri yoktu. Çekim/set süreleri 28 saat gibi uzun sürelerdi. 40-50 saat uyumadan çalışan set emekçisi tanıyordum. 2008'e kadar olan sürede fotoğraf alanında bir çevrem olmuştu. Tek başıma projeler almaya başladığım bir dönemdi. Bu alanda ise her şeye sıfırdan başlayıp en az bir kaç yıl para kazanmamayı göze almak gerekiyordu. Görüntü yönetmenliği ve asistanlığını ne kadar sevsem de, zor çalışma koşulları ve özellikle 24 saatin üzerinde çalışma süreleri beni fotoğraf alanında ilerlemeye daha fazla teşvik etti.

Asistanlıktan Profesyonel Fotoğrafçılığa

Asistanlık yaptığım yıllarda çalıştığım fotoğrafçıların büyük bir kısmıyla dergi gruplarına çekimler yapıyorduk. Bunlardan en büyüğü "Doğan Burda Dergi" grubuydu. Elele, Home Art, Formsante, Elle, Evim, Elle Decoration, Maıson Françaıse gibi 1 ay içinde 10 larca dergiye çekimler yaptığımız oluyordu. Çok fazla dekor ve mekan mimari dergilerine çekim yapıyorduk. Asistan olarak stüdyoda saatlerce dekor kurduğum,duvar boyadığım, stüdyoyu bir mekana bir odaya çevirdiğimiz çok oldu. Bir kısmı stüdyoda bir kısmını gerçek mekana giderek yaptığımız çekimlerdi. Bunlar mekan/mimari ve otel/reston çekimleriydi. O yüzden profesyonel mekan/mimari çekimleri ve profesyonel otel ve restoran çekimlerine daha kendim elime makina almadığım dönemlerde dahil asistan olarak gidiyordum. Çalıştığım fotoğrafçılardan Ayk Kökçü ile "National Geographic" gibi bir çok dergiye çok sayıda proje yaptık. Yıllarca birlikte çalıştığım çok sevdiğim ustam ve arkadaşım Ayk Kökçü beni NTV ve Doğuş dergi grubu, başka arkadaşımda Doğan Dergi grubu ile tanıştırdı. Sonrasında Ntv Tarih, İstanbul Life gibi dergiler için profesyonel bir fotoğrafçı olarak çalıştım.

• İstanbul Life ve NTV Yayınları dergi çalışmalarımı, oradan mekan / mimari fotoğrafçılığı ve otel fotoğrafçılığına uzanan yılları daha detaylı bir blog yazısında anlatacağım.

Profesyonel reklam fotoğrafçılığına giriş hikayemi hem yazıyla hem de arşivdeki fotoğraflarla detaylı bir şekilde anlatmaya çalıştım. Fotoğraf; bir sanat nesnesi ya da görsel bir iletişim aracı olmanın dışında en iyi belgeleme yöntemlerinden de biridir. Bazı konularda bir fotoğraf, sayfalarca yazılmış metinlerden daha fazla şey anlatabilir. İnternet sitemdeki referanslar, fotoğraflar ve videolar buradaki metinlerden daha fazla yaptığım işleri sizlere anlatacaktır.

Ömer Uzun portre fotoğrafı

dans fotoğrafları hakkımda